Κερί ν΄ανάψω δεν μπορώ γιατί θαρρώ πως μοιάζει με δάκρυα των αμαθιών κάθε φορά που στάζει.
Η κάθε θύελλα περνά και λιώνει και το χιόνι μόνο στα μάτια μου τα δυο ο τόπος δε στεγνώνει.