Κι αν ταξιδεύω
και σταθμούς περνώ
Κι αν δραπετεύω
Κι ομορφιές μετρώ
Πάντα θα χρωστάω μια ευγνωμοσύνη
Που γεννούν τα χείλη
Σαν σε θυμηθώ
Που ό,τι και αν ζήσω
Πάλι θα ζητήσω να σ’ ονειρευτώ
Με σημαδεύουν
Βράδια απαρηγόρητα
Και ζωντανεύουν
Λάθη ασυγχώρητα
Που όλα τα ωραία
Τα ‘φερες τυχαία
Σ’ έναν άτυχο καιρό
Που όλα τα ωραία
Που άγγιξες τυχαία
Τώρα τ’ αγαπώ
Κι αν φυλακίζω
Το στερνό καημό
Κι αν σε νικήσω
Και σ’ απαρνηθώ
Κάποτε θα ζω
Τη στιγμή εκείνη
Που μεθούν τα χείλη
Και σου τραγουδούν
Που όσα κι αν σου τάζω
Έρωτα κι αν στάζω
Δε θα σε χαρώ
Με σημαδεύουν
Βράδια απαρηγόρητα
Και ζωντανεύουν
Λάθη ασυγχώρητα
Που όλα τα ωραία
Τα ‘φερες τυχαία
Σ’ έναν άτυχο καιρό
Που όλα τα ωραία
Που άγγιξες τυχαία
Τώρα τ’ αγαπώ
Που όλα τα ωραία
Τα ‘φερες τυχαία
Σ’ έναν άτυχο καιρό
Που όλα τα ωραία
Που άγγιξες τυχαία
Τώρα τ’ αγαπώ
