Κι απόψε μελλοθάνατος,
στης φυλακής το βάθος
τραγούδια λέω θλιβερά,
όλο καημό και πάθος,
στης φυλακής το βάθος.
Στης φυλακής τα σίδερα
μ’ έχουνε μελλοθάνατο
κι ώρα την ώρα καρτερώ
ή λευτεριά ή θάνατο.
Αναστενάζει η φυλακή
και τα κελιά βουίζουν,
για μένα κλαίει ο ντουνιάς
και οι καρδιές ραΐζουν,
και τα κελιά βουίζουν.
Κατηγορώ, κατηγορώ
τον άνθρωπο τον άδικο
μου μ’ έριξε στη φυλακή
και μ’ έχουνε κατάδικο.
Κι αν θα χαθώ μια χαραυγή,
κανείς να μην δακρύσει
κι όποιος μπορεί, τη μάνα μου
ας την παρηγορήσει,
κανείς να μην δακρύσει.
Στης φυλακής τα σίδερα
μ’ έχουνε μελλοθάνατο
κι ώρα την ώρα καρτερώ
ή λευτεριά ή θάνατο.
