Λίγνεψαν οι ώρες
κι είπες έχε γεια
στέρεψαν οι λέξεις
μίλησε η ματιά
Τα χέρια κατάρτια
μες στου πέλαγου την ερημιά
κι εσύ δε μου μιλάς
Τα χέρια κατάρτια
μες στου πέλαγου την ερημιά
μάτια σβησμένα
χαμένα τα δειλινά
κι εσύ δε μου μιλάς
Σφύριζαν τα πλοία
σ’ έπαιρναν μαζί
κύλησε το δάκρυ
σαν μια προσευχή
Παντέρημοι γλάροι
στο λιμάνι πέφτει η νυχτιά
κι εσύ δε μου μιλάς
Παντέρημοι γλάροι
στο λιμάνι πέφτει η νυχτιά
μάτια σβησμένα
χαμένα τα δειλινά
κι εσύ δε μου μιλάς
