Μια χάρη θα ζητήσω απ’ το φεγγάρι,
να μείνει, να μου κάνει συντροφιά,
φοβάμαι, πάλι απόψε, θα λυγίσω
και θα περάσω δύσκολη βραδιά,
φοβάμαι, πάλι απόψε, θα λυγίσω
και θα περάσω δύσκολη βραδιά.
Κι ως τα χαράματα, θα ψάχνω τη μορφή σου
μέσ’ στα χαλάσματα, που άφησε η φυγή σου,
κι ως τα χαράματα, στους δρόμους θα γυρίζω,
τον εαυτό μου, που σ’ αγάπησε, να βρίζω.
Μια χάρη θα ζητήσω απ’ το φεγγάρι,
να μη μ’ αφήσει μόνο ούτε λεπτό,
φοβάμαι πάλι απόψε, θα δακρύσω
και άδικα θα ψάχνω να σε βρω,
φοβάμαι πάλι απόψε, θα δακρύσω
και άδικα θα ψάχνω να σε βρω.
Κι ως τα χαράματα, θα ψάχνω τη μορφή σου
μέσ’ στα χαλάσματα, που άφησε η φυγή σου,
κι ως τα χαράματα, στους δρόμους θα γυρίζω,
τον εαυτό μου, που σ’ αγάπησε, να βρίζω.
Κι ως τα χαράματα, στους δρόμους θα γυρίζω,
τον εαυτό μου, που σ’ αγάπησε, να βρίζω.
