Γιατί σε μένα η ζωή
δυστυχισμένη να ‘ναι,
αφού και άλλοι πιο φτωχοί
τόσο καλά περνάνε.
Ποτέ χαρά δε γνώρισα
ούτε και θα γνωρίσω.
Ώρα για μένα δεν περνά
με δίχως να δακρύσω.
Ό,τι και αν δοκίμασα,
καμιά χαρά δε βρήκα.
Η μοίρα με περιφρονεί
κι έχω τη φτώχεια προίκα.
