Στενοχώρια, στενοχώρια
μέρα νύχτα στη ζωή
βάσανα καημοί και φτώχεια
απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Κουράστηκα, κουράστηκα
κουράγιο πια δεν έχω.
Κουράστηκα, κουράστηκα
και άλλο δεν αντέχω.
Η γυναίκα π’ αγαπούσα
σαν τη μοίρα μου η σκληρή
θέλησε να με προδώσει,
να με κάνει δυστυχή.
Κουράστηκα, κουράστηκα
κουράγιο πια δεν έχω.
Κουράστηκα, κουράστηκα
και άλλο δεν αντέχω.
Τώρα πια απελπισμένος
μόνος μου κάθε βραδιά
κλαίω και με βλέπει μόνο
ο Θεός κι η μοναξιά.
Κουράστηκα, κουράστηκα
κουράγιο πια δεν έχω.
Κουράστηκα, κουράστηκα
και άλλο δεν αντέχω.
