Αχ, βρε κουτσομπόλα, που τα ξέρεις όλα,
δεν αφήνεις γειτονιά, βρε ζηλότυπη γενιά
κι όλο πας για να αμολήσεις τη μελάνη σαν σουπιά.
Δε μας παρατάς, από μας, βρε, τι ζητάς,
άσ’ τον κόσμο, κουτσομπόλα, που όλο θες, να συζητάς.
Αχ, βρε κουτσομπόλα, να σε φάει, η φόλα,
τι σε νοιάζει για τον Γιάννη που τ’ αρέσουν τα ξινά,
τι σε νοιάζει για τον Μήτσο όπου τρέχει στα στενά.
Δε μας παρατάς, κουτσομπόλα τι ζητάς,
άλλη πια δουλειά δεν κάνεις κι όλο μας την αμολάς.
Αχ, βρε κουτσομπόλα, που τα ξεύρεις όλα,
τι σε νοιάζει για τον Γιώργο όπου πάει τακτικά
κι όλο θέλεις να μαθαίνεις, κουτσομπόλα, μυστικά.
Δε μας παρατάς, από μας, βρε, τι ζητάς,
άσ’ τον κόσμο, κουτσομπόλα, που όλο θες, να συζητάς.
