Κρέμεται η καπότα στην αλυγαριά,
στην αλυγαριά,
ντέρτι και μαράζι που έχω στην καρδιά.
Μπαίνω μες στ’ αμπέλι σα νοικοκυρά,
σα νοικοκυρά,
να κι ο νοικοκύρης που έρχεται κοντά.
Έλα νοικοκύρη, έλα νοικοκύρη.
να τρυγήσουμε.
Έλα νοικοκύρη να τρυγήσουμε,
κόκκινα σταφύλια να πατήσουμε.
