Στο γιο σου, τον Ηλία, μην γκρινιάζεις,
και τις φωνές, στο σπίτι, μην του βάζεις,
είναι πολύ φιλότιμο παιδί,
είναι πολύ φιλότιμο παιδί.
Έρχετ’ αργά στο σπίτι, και θυμώνεις,
κι όταν τον πλένεις και τονε μπαλώνεις,
του αρχινάς της γκρίνιας το βιολί,
του αρχινάς της γκρίνιας το βιολί.
Αν είχες τέσσερα παιδιά, κυρά Ασπασία,
τέτοια παιδιά, σαν τον Ηλία,
θα σου `χαν κάνει άγαλμα
μέσ’ στου Βαρδάρη την πλατεία,
αν είχες τέσσερα παιδιά, σαν τον Ηλία,
αχ, κυρά – Ασπασία.
Λόγια πικρά με το παιδί σου μην αλλάζεις,
μούτρα, ποτέ να μην του κατεβάζεις,
είναι πολύ φιλότιμο παιδί,
είναι πολύ φιλότιμο παιδί.
Με την δουλειά κουράζεται και θέλει
απ’ την ζωή να παίρνει λίγο μέλι,
λιγάκι έξω να το ρίχνει δηλαδή,
λιγάκι έξω να το ρίχνει δηλαδή.
Αν είχες τέσσερα παιδιά, κυρά – Ασπασία,
τέτοια παιδιά, σαν τον Ηλία,
θα σου `χαν κάνει άγαλμα
μέσ’ στου Βαρδάρη την πλατεία,
αν είχες τέσσερα παιδιά, σαν τον Ηλία,
αχ, κυρά – Ασπασία.
