Όταν βγαίνεις στον ήλιο και παίζεις με τα κύματα,
την καρδιά μου την πας και τη φέρνεις σαράντα κύματα,
όταν γίνεται πόνος ο δρόμος και τα βήματα,
την καρδιά μου τη ζώνουν αλήθειες και κρίματα.
Λέει, λέει, λέει να σε είχα,
άλλα βάσανα δε θα είχα,
λέει, λέει, λέει να μπορούσα
να σε είχα μόνο εγώ.
Όταν βγαίνεις τη νύχτα και σέρνεις τα φεγγάρια σου,
την καρδιά μου την πας και τη φέρνεις στα μαξιλάρια σου,
όταν σβήνει ο χρόνος στο σώμα και στα χείλια σου,
τη μοναξιά μου τη ζώνουν σημάδια στα μαντήλια σου.
Λέει, λέει, λέει να σε είχα,
άλλα βάσανα δε θα είχα,
λέει, λέει, λέει να μπορούσα
να σε είχα μόνο εγώ.