Τ’ άροτρα στων φοινικιών τις ρίζες
κι ο ήλιος που λαμπρός ανατέλλει
σε τρόπαια ανάμεσα και πουλιά και κοντάρια,
θ’ αναγγείλη ως εκεί που κυλάει το δάκρυ
και το παίρνει ο αέρας στης θαλάσσης τα βάθη,
τον φριχτότατον όρκο,
το φρικτότερο σκότος,
το φριχτό παραμύθι,
Libertad, Libertad, Libertad,
Libertad, Libertad
