Η Λιλή από τα κέντρα σαν περνάει,
με γλυκές ματιές τον κόσμ’ όλο κερνάει
κι ο καθένας που απ’ το βλέμμα της μεθάει,
μ’ ένα τραγούδι της λέει, σ’ αγαπώ
κι όλοι φωνάζουν στον ίδιο τον σκοπό.
Αχ, Λιλίκα, Λιλή εσύ που κρύβεις τόση γλύκα,
όλο νιάτα, μια κρέμα βανίλια, φράουλα, σοκολάτα,
αχ Λιλίκα, Λιλή, σε σένα τόσες γλύκες βρήκα,
αχ Λιλή μου, Λιλή, Λιλή, Λιλίκα σ’ αγαπώ.
Η Λιλή η παιχνιδιάρα, η τσαχπίνα
ξετρελαίνει κάθε βράδυ την Αθήνα
κι όταν πάει στην ταβέρνα για ρετσίνα
όλοι οι άντρες της λένε σ’ αγαπώ
μ’ ένα τραγούδι στον ίδιο τον σκοπό.
Αχ, Λιλίκα, Λιλή εσύ που κρύβεις τόση γλύκα,
όλο νιάτα, μια κρέμα βανίλια, φράουλα, σοκολάτα
αχ Λιλίκα, Λιλή, σε σένα τόσες γλύκες βρήκα
αχ Λιλή μου, Λιλή, Λιλή, Λιλίκα σ’ αγαπώ.
Αχ Λιλή μου, Λιλή, Λιλή, Λιλίκα σ’ αγαπώ.
