Είχα ανάγκη άλλο φινάλε
είσαι σκληρή σαν πέτρα
τα δάκρυά μου μέτρα
ξέχασέ τα όλα και πάμε.
Λυπάμαι μα δε θα μπορέσω
ξανά να ξεχάσω
θα σε κρατήσω
για πάντα μυστικό.
Λυπάμαι μα δε θα τ`αντέξω
στο τέρμα να φτάσω
είσαι ένας δρόμος
που βγάζει σε γκρεμό.
Μην με αφήνεις αφού το ξέρεις
πάντα σε σένα θα γυρίζω
μονάχα εσύ μ’ ενδιαφέρεις
μείνε εδώ και ας λυγίζω.
Λυπάμαι μα δε θα μπορέσω
ξανά να ξεχάσω
θα σε κρατήσω
για πάντα μυστικό.
Λυπάμαι μα δε θα τ`αντέξω
στο τέρμα να φτάσω
είσαι ένας δρόμος
που βγάζει σε γκρεμό.
