Μ’ άναψες φωτιά
αχ, μέσα στην καρδιά
και με καίει νύχτα – μέρα,
κούκλα μου γλυκιά.
Κάθε σου ματιά
αχ, είναι μαχαιριά,
έλα μείνε στον οντά μου
μόνο μια βραδιά.
Αμάν!
Έλα μη με τυραννάς,
κούκλα μου, αν μ’ αγαπάς.
Γιάτρεψε τον πόνο μου.
Βράδυ και πρωί
λιώνω σαν κερί
όμως η φτωχή καρδιά μου
πάντα καρτερεί.
Άλλο δεν μπορώ
αχ, πια να καρτερώ,
δώσ’ μου τα γλυκά φιλιά σου
που τα λαχταρώ.
Αχ!
Έλα μη με τυραννάς,
κούκλα μου, αν με πονάς.
Μη μ’ αφήνεις μόνο μου.
Μεγάλο πόνο στην καρδιά
απόχτησα για ‘σένα, αχ
και μέρα – νύχτα τριγυρνώ
με μάτια δακρυσμένα.
