Νύχτα μεγάλη δεν ήρθες πάλι
πώς να κρατήσω, θέλω να ζήσω.
Κι αυτό το χρέος να το ξοφλήσω
κι απ’ τη ζωή μου έξω να σ’ αφήσω.
Μα εσύ δε φεύγεις, δε φεύγεις με τίποτα.
μα εσύ δε φεύγεις ούτε ώρα απ’ το μυαλό μου.
Μα εσύ δε φεύγεις, δε φεύγεις καλύτερα
γιατί έτσι βρίσκω πάλι εγώ τον εαυτό μου.
Η λογική μου μακριά σε διώχνει
μου λέει έτσι δεν μπορώ να συνεχίσω.
Μα η καρδιά μου σε θέλει πίσω
φοβάμαι απόψε δεν θ’ αντέξω θα λυγίσω.
Μα εσύ δε φεύγεις, δε φεύγεις με τίποτα.
μα εσύ δε φεύγεις ούτε ώρα απ’ το μυαλό μου.
Μα εσύ δε φεύγεις, δε φεύγεις καλύτερα
γιατί έτσι βρίσκω πάλι εγώ τον εαυτό μου.
