Για να συναναστρέφομαι
καθημερνώς με σένα,
μπερδεύτηκα με σένανε
κι αλίμονο σε μένα.
Μα γιατί δεν μας το λες
παρά κάθεσαι και κλαις.
Αν είχες μάτια να με δεις
θα πόναγε η καρδιά σου
και μαύρη ώρα να ‘τανε
που βρέθηκα μπροστά σου.
Μα γιατί δεν μας το λες
παρά κάθεσαι και κλαις.
