Είχα γράμμα του πως θα ‘ρθει
με τα σύννεφα του Μάρτη
και τα χελιδόνια
να κρεμάσει στο κατάρτι
τον καημό μου τον αντάρτη
που με πνίγει χρόνια.
Μάρτη μου καλέ μου μήνα
έλα πιο νωρίς
για ν’ ανθίσουνε τα κρίνα
κρίνα της Λαμπρής.
Καλημέρα καλησπέρα
πέρασε και τούτ’ η μέρα
μία μένει ακόμα
κι αύριο μόλις ροδίσει
θα ‘ρθει για να με ξυπνήσει
με φιλιά στο στόμα
