Απ’ το μικρό σου παραμύθι
λύθηκαν γρίφοι,
τ’ ομολογώ.
Μα, απ’ το μεγάλο σου φινάλε
εμένα βγάλε,
δε θα ‘μαι εδώ.
Μαζεύω δυο λεπτά
τα πράγματά μου
και σου αδειάζω τη γωνιά…
Ποτέ να μην ακούσω
τ’ όνομά μου
από το στόμα σου ξανά…
Μαζεύω δυο λεπτά
τον εαυτό μου
και όλα τ’ άλλα, που ενοχλούν…
Ο δρόμος σου, κι ο δρόμος ο δικός μου
να μην ξανασυναντηθούν…
Απ’ το σπασμένο σου ποτήρι,
κομμένα χείλη
κι αιμορραγώ…
Πάγος το μίσος
και δε λιώνει
Χίλια συγγνώμη,
μα ως εδώ…
Μαζεύω δυο λεπτά
τα πράγματά μου
και σου αδειάζω τη γωνιά…
Ποτέ να μην ακούσω
τ’ όνομά μου
από το στόμα σου ξανά…
Μαζεύω δυο λεπτά
τον εαυτό μου
και όλα τ’ άλλα, που ενοχλούν…
Ο δρόμος σου, κι ο δρόμος ο δικός μου
να μην ξανασυναντηθούν…
Μαζεύω δυο λεπτά τα πράγματά μου
και όλα τ’ άλλα, που ενοχλούν…
Ο δρόμος σου, κι ο δρόμος ο δικός μου
να μην ξανασυναντηθούν…
