Η αγάπη με αγάπη πια δεν μοιάζει
σαν κουρνιάζει η νύχτα στο καθιστικό
η τηλεόραση απέναντι για χάζι
κάτι παίζει και το φως της ρίχνει εδώ
Δεν αντέχω πια τις ίδιες ιστορίες
που μου έχουν πει και άλλοι γενικώς
πως αλλάζουν με τα χρόνια οι ευθείες
φτιάχνουν κύκλο και σε κλείνουν εντελώς
Στο μπαλκόνι βγαίνω για να ξεθαρρέψω
μες στα φώτα αυτής της πόλης κάποιος ζει
να τον βρω να τον πληρώσω να χορέψω
το χώρο που δε χορέψαμε μαζί
Καληνύχτα κλείνω φώτα κλείνω έξω
τη ζωή των αλλονών που αντηχεί
η αγάπη με αγάπη πια δεν μοιάζει
μα διαλέγω να τη ζήσουμε μαζί
