Μου ‘λεγες πως σου ‘κανα
Μαύρη τη ζωή
Και πως δεν μπορούμε πια
Να ζήσουμε μαζί
Έφυγες και μου ‘γραψες
Πως δε θα γυρίσεις
Και μια αγάπη σου παλιά
Πας να συναντήσεις
Κι όμως δίχως να ντραπείς
Με ξυπνάς χαράματα
Να σου ανοίξω μου ζητάς
Με λυγμούς και κλάματα
Με ξυπνάς χαράματα
Με λυγμούς και κλάματα
Διάβασα το γράμμα σου
Κι έκλαψα πικρά
Και με φαρμακώσανε
Τα λόγια τα βαριά
Μου ‘πες πως με μίσησες
Μ’ άλλον πας να ζήσεις
Και την πόρτα μου ποτέ
Δε θα την χτυπήσεις
