Με κυνηγούν οι νόμοι
με τρων’ οι μαύροι δρόμοι
και ποιος να ξέρει ακόμα
τι άλλο θα με βρει.
Στην τόση παραζάλη
μπορεί να είχα σφάλει
κι αντί να με γλιτώσεις
με πρόδωσες κι εσύ.
Από τους νόμους κυνηγημένος
για μια γυναίκα πάω χαμένος.
Στη συμφορά μου
στον πόνο απάνω
είπα να σβήσω και να πεθάνω
μα η σκληρή καρδιά σου
αυτό παρακαλά.
Γι’ αυτό στα βήματά σου
θα γίνω η σκιά σου
να δηλητηριάζω την κάθε σου χαρά.
Από τους νόμους κυνηγημένος
για μια γυναίκα πάω χαμένος.
Κακιά γυναίκα και κολασμένη
εσύ μια μέρα θα πας χαμένη
τα κρίματά σου όλα
θα πληρωθούν εδώ.
Με την ψυχή στο στόμα
θα κρατηθώ ακόμα
το μαύρο σου το τέλος
ας δω και ας χαθώ.
