Μάτια στο χρώμα της νύχτας
Έχω ανάγκη τα λίγα
Λόγια που τον χρόνο πάγωσαν
Τώρα ο ήλιος δεν καίει όλα κρύα
Μ’εχει κουράσει το ψέμμα
Οπότε ας αλλάξουμε θέμα
Γεύτηκα την αμαρτία
Πόνεσα ανθρώπους μου δίχως αιτία
Ένα συγνώμη για όλους
δεκα συγνώμη για μένα
Μέσα μου ζούνε πολλοί κι’οταν πίνω βγαίνουν γούστα καταραμένα
Ξύπνιος το βράδυ κ μέρα
Μεθούσα με τον αέρα
Είπα να βάλω τέλος στην ζωή μου απλά θα ξεγελαγα εμένα
Σταζουνε δάκρυα
μόνοι μέσα σε δωμάτια
Ξεψυχούν λαθοι μες την αγκαλιά μου που σκότωσα δίχως προσπαθεία
Έκοψα το να σνιφαρω
Τώρα πίνω μόνο γάρο
Είπα θα μείνω για πάντα μαζί μου να μπλέξω ξανά δεν ρισκάρω
Όσοι στον κύκλο με κριναν
Δεν ήταν φίλοι ποτέ μου
Ξέρω να κρίνω εμένα καλύτερα τα λέω μες το κουπλέ μου
Έχω ανάγκη τα λίγα
Μυαλό μου που με φυλακίζει
Εχω ανάγκη τα λίγα
Να γράφω αυτό με γεμίζει
Με σκέψεις πετώ στον αέρα yeah ye
Η καλύτερη παρέα yeah ye (X2)
Μάτια στο χρώμα της νύχτας
Έχω ανάγκη τα λίγα
Λόγια που τον χρόνο πάγωσαν
Τώρα ο ήλιος δεν καίει όλα κρύα
ΑΝΑΣΑΙΝΩ
Ανασαινω..(x4)
Ανάμνηση θολή,κόρες σε συστολή
Πανσέληνος φωτίζει τα νερα-πολη αμαρτωλή
Με ρωταγανε τι θέλω να γίνω
Στα 13 άρχισα να πίνω
έγραφα ριμες,για να ξεδινω
Ένιωσα τότε τι θ’απογινω yee
Μυαλό με σκέψεις,κάθε χρόνο τουρ
δεν είμαι για σχέσεις
Μου λείπει το σπίτι μου
Οικογένεια κ’οι φίλοι μου δεν είναι απλές λέξεις
Δεν θέλω να τους βλέπω να πέφτουν
Να τους βλέπω ν’αντεχουν
Όσες γαμημενες δυσκολίες κι’αν έρθουν
Δίπλα τους πάντα θα μ’εχουν
Τυχερός ζω τα ονειρα μου
Τα μισά λεφτά από το λάιβ στην μαμά μου
Μ’εφερε στον κόσμο,την έχω πονέσει,
Πάντα με προσέχει,τώρα είναι η σειρά μου
Έχασα τον πατέρα μου απ’τό ποτό
Τρίτη 6 Οκτώβρη το πρωινό
Δεν περνάει μέρα που να μην το σκεφτώ
Γράφω κ τα δάκρυα μου δεν συγκρατώ
Ανάμνηση θολή,κόρες σε συστολή
Πανσέληνος φωτίζει τα νερα-πολη αμαρτωλή
Με ρωταγανε τι θέλω να γίνω
Στα 13 άρχισα να πίνω
έγραφα ριμες,για να ξεδινω
Ένιωσα τότε τι θ’απογινω yee
Ανασαίνω..(x6)
