Μεγάλο πόνο μου ‘βαλες
και μέρα νύχτα λιώνω,
μηχανικά με μπέρδεψες
κλαίω και μαραζώνω.
Τα τόσα σου χαρίσματα
τραγούδια τα ‘χω κάνει
και νόμιζα πως γρήγορα
θα βάζαμε στεφάνι.
Καθημερνώς μου το ‘λεγες
πιστά πως μ’ αγαπούσες,
τα βράδια και τις Κυριακές
με άλλονε γλεντούσες.
