Μες στη νύχτα περπατάω,
στα βροχόνερα πατάω
και στο σπίτι της πηγαίνω.
Πάλι μ’ έφαγαν οι δρόμοι,
θα ζητήσω και συγγνώμη
και ας φταίει που πεθαίνω.
Βρε καρδιά που με πηγαίνεις,
πες μου γιατί επιμένεις
να μου δείχνεις λάθος αγκαλιά.
Βρε καρδιά γιατί με διώχνεις
κι απερίσκεπτα με σπρώχνεις
μες στα προδομένα της φιλιά.
Μες στη νύχτα περπατάω,
σαν τρελός αναζητάω
όπου πάω τη μορφή της.
Θέλω να την αντικρύσω
και μπροστά της να δακρύσω,
να ζητήσω το φιλί της.
Βρε καρδιά που με πηγαίνεις,
πες μου γιατί επιμένεις
να μου δείχνεις λάθος αγκαλιά.
Βρε καρδιά γιατί με διώχνεις
κι απερίσκεπτα με σπρώχνεις
μες στα προδομένα της φιλιά.
