Μες στο σκοτάδι

Μες στο σκοτάδι μες στη σούρα και στη ζάλη μου
τραβώ μονάχος βυθισμένος στην κραιπάλη μου
μες στο σκοτάδι περπατώ κι αναρωτιέμαι
πως αν για μένανε απόμεινε κανείς.

Μες στο σκοτάδι, μες στο σκοτάδι
γυρίζω μόνος σαν αλήτης σαν ρημάδι

Πάντα μπλεκόμουν και τις πράξεις μου δεν όριζα
αν θα την έχανα τι θα ‘κανα δε γνώριζα
όμως μια νύχτα ντροπιασμένη είχε φύγει
χωρίς να ξέρω που έχει πάει και που ζει.

Πως να κρυφτώ απ’ τον καημό κι από το δάκρυ μου
για όλα φταίω που σε έχασα αγάπη μου,
τώρα κατάλαβα τι ήσουνα για μένα
μα όμως έφυγες και δεν ξαναγυρνάς