Μες σε ρουμάνια δροσερά,
σε ρεματιές με χάρη,
μια βλαχοπούλα, λάμπει εκεί,
σαν αργυρό φεγγάρι.
Με το κοπάδι της γοργά,
στο ρέμα σταματάει
και την φλογέρα του βοσκού,
με πόθο αγρικάει.
Γιατί έχει φλόγα, στην καρδιά
και τα βουνά ραγίζει,
όταν στενάζει, από καρδιά
και όταν κρυφοδακρύζει.
