Άλλη μια φορά απ’ τη μοναξιά
Έλαβα μια κλήση
Απ’ το κινητό μέχρι την καρδιά
Σε είχα φως μου σβήσει
Έχασα τη γη ίσως την αυγή να μας βρούνε σώους
Νύχτα σκοτεινή σα βαριά ποινή μόνο για αθώους
Νύχτα σκοτεινή χαλαρό σκοινί πάνω από αβύσσους
Κι έψαχνα ταξί κάπου μεταξύ έρωτα και μίσους
Πήρες να μου πεις για του πυρετού τα παλιά σημάδια
Πήρες για να δεις αν σε νοσταλγώ κι αν αργώ τα βράδια
Κι αν αργώ τα βράδια
Άδειο σκηνικό μείναμε κι οι δυο
Μιας γιορτής ρετάλια
Άκου τους τριγμούς, άσε του λυγμούς και τα παρακάλια
Έχασα τη γη ίσως την αυγή να μας βρούνε σώους
Νύχτα σκοτεινή σα βαριά ποινή μόνο για αθώους
