Σου ’χτισα σπιτάκι
στην ακρογιαλιά
και περιβολάκι
στην αστροφεγγιά.
Πιάσε με μην πέσω
στα βαθιά νερά,
δέσε μου στην πλάτη
χάρτινα φτερά.
Μέθυσα και τρέχω
σαν μικρό παιδί,
σκάλωσ’ η καρδιά μου
σε ψηλό κλαρί.
Ήταν μια βαρκούλα,
έπιασε φωτιά,
σαν τρελά χτυπάνε
τα καμπαναριά.
Πιάσε με μην πέσω
στα βαθιά νερά,
δέσε μου στην πλάτη
χάρτινα φτερά.
Μέθυσα και τρέχω
σαν μικρό παιδί,
σκάλωσ’ η καρδιά μου
σε ψηλό κλαρί.
