Μη με λυπάσαι δεν πονώ φύγε προτού νυχτώσει
παραμονεύουν τόσοι βοριάδες στο στενό
φύγε κι αντίο μη μου λες και μην κοιτάξεις πίσω
γιατί θα ξεψυχήσω άμα σε δω να κλαις.
Μη λυπάσαι που θα μείνω σ’ ένα σπίτι σφαλιστό
ως την ώρα που θα σβήνω την πνοή σου θα ζητώ
ως την ώρα που θα σβήνω την πνοή σου θα ζητώ
μη λυπάσαι που θα μείνω σ’ ένα σπίτι σφαλιστό.
Μη με λυπάσαι δεν πονώ άνοιξε τα φτερά σου
ψάξε για τη χαρά σου σε άλλον ουρανό
κι όταν θα στρίβεις στη γωνιά και θα ‘σαι μακριά μου
τυλίξου στην καρδιά μου γιατί έχει παγωνιά.
Μη λυπάσαι που θα μείνω σ’ ένα σπίτι σφαλιστό
ως την ώρα που θα σβήνω την πνοή σου θα ζητώ
ως την ώρα που θα σβήνω την πνοή σου θα ζητώ
μη λυπάσαι που θα μείνω σ’ ένα σπίτι σφαλιστό.
