Μη μου μιλάτε, φίλοι μου,
για μια χαμένη αγάπη,
μην μου θυμίζετε το χθες
και μη μ’ ανοίγετε πληγές,
πληγές που δε γιατρεύονται
μα μένουν και δε φαίνονται
μέσ’ στης καρδιάς τα βάθη.
Χίλιες φορές καλύτερα
να μην ξανα- να μην ξαναγαπήσω,
για να μην κλάψω δυο φορές
και δυο να δυστυχήσω.
Μη μου μιλάτε, φίλοι μου,
για ‘κείνην π’ αγαπούσα,
γιατί το ξέρετε καλά
πως την αγάπαγα τρελά,
τρελά που για χατήρι της
έπινα απ’ το ποτήρι της
φαρμάκι και μεθούσα.
Χίλιες φορές καλύτερα
να μην ξανα- να μην ξαναγαπήσω,
για να μην κλάψω δυο φορές
και δυο να δυστυχήσω.
