Μην πιεις απ’ το ποτήρι μου,
το ‘χω γιομίσει, το ‘χω γιομίσει δάκρυ
που μέρα νύχτα κάθεται
μες στου ματιού, μες στου ματιού την άκρη.
Μην τα φιλάς τα χείλη μου,
θα σε ποτίσω πίκρα
που κάποιο Σαββατόβραδο
την βρήκα και την ήπια,
που κάποιο Σαββατόβραδο
την βρήκα και την ήπια.
Μην τα κοιτάς τα χέρια μου,
δεν ξέρουν να, δεν ξέρουν ν’ αγκαλιάζουν,
τα ΄χει χτυπήσει κεραυνός
και με συντρίμμια, και με συντρίμμια μοιάζουν.
Μην τα φιλάς τα χείλη μου,
θα σε ποτίσω πίκρα
που κάποιο Σαββατόβραδο
την βρήκα και την ήπια,
που κάποιο Σαββατόβραδο
την βρήκα και την ήπια.
