Αν είχα τύχη κούκλα μου
και σ’ έκανα δική μου
μια βίλα εγώ θα σου ‘χτιζα
να ζούσες πια μαζί μου.
Σαλόνια θα σ’ αράδιαζα
και σάλες βελουδένιες
για να ξεχνάς τα ντέρτια σου
και της ζωής τις έγνοιες.
Θα σου ‘χα κι ένα ράδιο
μέσα στο σαλονάκι
για να σου διώχνει
απ’ την καρδιά κάθε παλιό μεράκι.
Κι όταν μια μέρα θα γενείς
μητέρα με παιδάκι
τότε και συ χωρίς να θες
να μ’ αγαπάς λιγάκι.
