Παραμυθάκι μου ένοχο
δεν θέλω να σε ξαναδώ,
παραμυθάκι μου ένοχο
δεν θέλω πια να σ’ αγαπώ.
Τις τύψεις, τώρα, κράτα και περπάτα,
μου ‘χεις κάνει πολλά,
ωραίο παραμύθι,
μα δεν πείθει η συγγνώμη σου πια.
Μια φορά κι έναν καιρό
πίστευα σ’ εμάς τους δυο,
πίστευα σ’ εμάς τους δυο,
μια φορά κι έναν καιρό.
Μια φορά κι έναν καιρό
πίστευα σ’ εμάς τους δυο.
Παραμυθάκι μου ένοχο
τι άλλο μένει να σου πω,
παραμυθάκι μου ένοχο
ήρθ’ η στιγμή να σ’ αρνηθώ.
Δεν πάει άλλο μαζί σου, παραιτήσου,
μη ζητάς αφορμές,
για κοίτα στο φινάλε
πως πονάνε δυο κουβέντες απλές.
Μια φορά κι έναν καιρό
πίστευα σ’ εμάς τους δυο.
Μια φορά κι έναν καιρό
πίστευα σ’ εμάς τους δυο,
πίστευα σ’ εμάς τους δυο,
μια φορά κι έναν καιρό.
