Έλα τώρα που οι καρδιές μας
σαν φωτιές ανάβουνε,
να γλεντήσουμε τα βράδια
που δε θα ξανάρθουνε.
Έλα, οι δυο μας να χαρούμε,
μια φορά μονάχα ζούμε,
σαν διαβάτες προσπερνούμε,
μια φορά μονάχα ζούμε.
Όσα ντέρτια έχει ο κόσμος,
αν καθίσεις να σκεφτείς,
θα σε φάει το μαράζι
και στον τάφο θα βρεθείς.
Έλα, οι δυο μας να χαρούμε,
μια φορά μονάχα ζούμε,
σαν διαβάτες προσπερνούμε,
μια φορά μονάχα ζούμε.
Άνοιξέ μου την καρδιά σου,
δώσ’ της έρωτα να πιει
κι απ’ αγάπη, μεθυσμένους,
να μας έβρει το πρωί.
Έλα, οι δυο μας να χαρούμε,
μια φορά μονάχα ζούμε,
σαν διαβάτες προσπερνούμε,
μια φορά μονάχα ζούμε.
