Μια γυναίκα πέρασε από την ζωή μου,
σαν το μαύρο σύννεφο, σαν τον κεραυνό,
χίλιες πίκρες κέρασε μέσα στην ψυχή μου
και γι’ αυτήν, μερόνυχτα κλαίω και πονώ,
χίλιες πίκρες κέρασε μέσα στην ψυχή μου
και γι’ αυτήν, μερόνυχτα κλαίω και πονώ.
Μια γυναίκα πέρασε,
μ’ άσπρισε, με γέρασε.
Μια γυναίκα πέρασε σαν την καταιγίδα,
κάθε της ανάμνηση κι αναστεναγμός,
ρήμαξε και γκρέμισε κάθε μου ελπίδα
και για μένα ο θάνατος, θα ‘ναι λυτρωμός,
ρήμαξε και γκρέμισε κάθε μου ελπίδα
και για μένα ο θάνατος, θα ‘ναι λυτρωμός.
Μια γυναίκα πέρασε,
μ’ άσπρισε, με γέρασε.
Μια γυναίκα πέρασε σαν φωτιά και λάβα,
κι όλα στάχτη τα ‘κανε, όλα ρημαδιό,
μα την δόλια μου καρδιά την κρατάει σκλάβα,
όσα και να μου ‘κανε, πάντα την ζητώ,
μα την δόλια μου καρδιά την κρατάει σκλάβα,
όσα και να μου ‘κανε, πάντα την ζητώ.
Μια γυναίκα πέρασε,
μ’ άσπρισε, με γέρασε.
