Μια τσιγγάνα αναστενάζει
κι όλο ρίχνει τα χαρτιά,
και την τρώει το μαράζι
που `χει μέσα στην καρδιά.
Αχ. ο τσιγγάνος π’ αγαπάει
έφυγε και δε γυρνάει,
αχ, τσιγγάνα όμορφη, γλυκιά,
ο τσιγγάνος δε γυρίζει
κι η καρδιά σου θα ραγίζει,
κλάψε για να βρεις παρηγοριά.
Κάποιας μάγισσας η κόρη
τον τσιγγάνο αγάπησε,
τον εμάγεψε στ’ αστέρια,
σκλάβο της τον κράτησε.
Αχ. ο τσιγγάνος π’ αγαπάει
έφυγε και δε γυρνάει,
αχ, τσιγγάνα όμορφη, γλυκιά,
ο τσιγγάνος δε γυρίζει
κι η καρδιά σου θα ραγίζει,
κλάψε για να βρεις παρηγοριά,
κλάψε για να βρεις παρηγοριά,
κλάψε για να βρεις παρηγοριά.
