Μικρή μικρή παντρεύτηκε
του έρωτα τη λάβρα,
μικρή μικρή εχήρεψε
και φόρεσε τα μαύρα.
Κανέναν δεν εγύριζε
να δει η κακομοίρα,
όλοι την τριγυρίζανε
και λέγανε στη χήρα:
“Χήρα ν’ αλλάξεις γνώμη
που είναι νωρίς ακόμη”.
Σε γάμο την εζήτησε
κι ο τσέλιγκας μια μέρα
κι ένας βοσκός που έπαιζε
για κείνη τη φλογέρα.
Μ’ αυτή πιστή στον άντρα της
του άναβε καντήλια
και οι λεβέντες του χωριού
της έλεγαν με ζήλια:
“Χήρα ν’ αλλάξεις γνώμη
που είναι νωρίς ακόμη”.
Μα έφτασε κι ο τρυγητός
κι η χήρα πάει στ’ αμπέλι
και έπεσε στον έρωτα
κι αυτή χωρίς να θέλει.
Γι’ αυτό γλυκογελούσανε
τα μάτια της με χάρη
την ώρα που της φώναζε
το κάθε παλικάρι:
“Χήρα ν’ αλλάξεις γνώμη
που είναι νωρίς ακόμη”
