Μαυρομάτα μου, πεντάμορφη κοπέλα,
θέλω να μου ειπείς, θέλω να μου ειπείς.
Έβαλες σε μπελά πολλούς κι εμένα,
βρε, τι είναι αυτό το “Μις”, αχ, τι είναι αυτό το “Μις”.
Αχ, αχ, Μις Ελλάς, τι είναι τούτα που τραβάς
και ζηλεύουν όλα τα κορίτσια, θέλουν Μις Ελλάς.
Αχ, αχ, Μις Ελλάς, τώρα εσύ μου τα χαλάς,
δεν παντρεύουμαι, μου λέγει ακόμα, πω πω πω πω πω, μπελάς.
Ήμουνα κι εγώ αρραβωνιασμένος σε μια γειτονιά
αχ, σε μια γειτονιά,
ήθελα να παντρευτώ ο καημένος
με μια πουρναριά, με μια πουρναριά.
Αχ, αχ, Μις Ελλάς, τι είναι τούτα που τραβάς,
δεν παντρεύουμαι, μου λέγει ακόμα, πω πω πω πω πω, μπελάς
Αχ, αχ, Μις Ελλάς, τώρα εσύ μου τα χαλάς
θέλω να γίνω κι εγώ “Μις” μου λέγει, πω πω πω πω, ήθελα.
Ήμουνα κι εγώ αρρεβωνιασμένος σε μια γειτονιά
αχ, σε μια γειτονιά,
ήθελα να παντρευτώ ο καημένος
βρε, με μια πουρναριά, με μια πουρναριά.
Αχ, αχ, Μις Ελλάς, τώρα εσύ μου τα χαλάς,
δεν παντρεύουμαι, μου λέγει ακόμα, πω πω πω πω πω, μπελάς
Αχ, αχ, Μις Ελλάς, τώρα εσύ μου τα χαλάς,
θέλω να γίνω κι εγώ “Μις” μου λέγει, αχ, δεν είναι να γελάς.
