Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουν τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά
τώρα ησυχία,
μόνος έμεινα κι εγώ
μια καρδιά που σ’αγαπούσε
στάλα στάλα το ποτό
μάλωσε τον εαυτό
που πολλά ζητούσε.
Αυτά του είπα κι εγώ
αυτά μου είπε και ο πόνος
αυτός που αγαπάει βαθιά
στο τέλος μένει μόνος
Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουν τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά
τώρα ησυχία.
Μόνα πέφτουν τα φτερά
απ’την πλάτη των αγγέλων
να βρουν οι άνθρωποι χαρά
για το άγριο μέλλον.
Μόνος είδα τον Θεό
μια βραδιά με καταιγίδα
και πρωτού διαλυθώ
είχα πει ότι θα ‘ρθω
και άλλαξα παρτίδα.
Αυτά του είπα κι εγώ
αυτά μου είπε και ο πόνος
αυτός που αγαπάει βαθιά
στο τέλος μένει μόνος
Μόνα φεύγουν τα πουλιά
όταν πιάνουν τα κρύα
είχα κάποτε φιλιά
τώρα ησυχία.
