Τη βλέπω πάλι να κατηφορίζει τον ίδιο, παλιό δρόμο.
Τη γκρι καπαρντίνα της τη σφίγγει με τρόμο.
Τα κρύσταλλα της βροχής να ηχούν στα καυτά δάκρυά της
Έχω μάθει ν`αγκαλιάζω μόνο τη σκιά της