Το τσιγάρο αναμμένο
είναι τρεις και επιμένω
να κοιτώ το ρολόι ακόμα.
Είχες πει θα γυρίσω
τι σε κράτησε πίσω
χωρισμένη η ψυχή απ’ το σώμα.
Μονοψήφιες ώρες
πέφτουν πάντα οι μπόρες
πως μπορείς μακριά μου να είσαι.
Νύχτα φέρε μου δώρα
πως σε ήθελα τώρα
αχ, φεγγάρι μη βλέπεις και σβήσε.
Αν σε είχα πιστέψει
ίσως είχα αντέξει
η αλήθεια πονάει μα λυτρώνει.
Ξημερώνει και πάλι
του έρωτα μου η ζάλη
θα κρυφτεί μες στο άδειο σεντόνι.
Μονοψήφιες ώρες
πέφτουν πάντα οι μπόρες
πως μπορείς μακριά μου να είσαι.
Νύχτα φέρε μου δώρα
πως σε ήθελα τώρα
αχ, φεγγάρι μη βλέπεις και σβήσε.
