Είχαμε μιαν άσπρη βάρκα στην Πειραϊκή
και τραβούσαμε για τσάρκα κάθε Κυριακή
και να κάτσεις στο τιμόνι λίγο θέλησες
και τη βάρκα, σ’ ένα βράχο, τη διέλυσες.
Μου τη βούλιαξε τη βάρκα
η μικρούλα π’ αγαπώ
κι είχε πονηρό σκοπό,
το ‘κανε για να πνιγώ.
Τώρα, η βάρκα μου κομμάτια στα βαθειά νερά
και εσύ σε ξένα μάτια αρμενίζεις πια,
ήταν η φορά η μόνη που ερωτεύτηκα
και της βάρκας το τιμόνι σου εμπιστεύτηκα.
Μου τη βούλιαξε τη βάρκα
η μικρούλα π’ αγαπώ
κι είχε πονηρό σκοπό,
το `κανε για να πνιγώ.
