Μπεκρή και μόρτη μ’ έκαμαν αυτά τα πείσματά σου
και μεθυσμένος να γυρνώ πάντα στη γειτονιά σου.
Μα εσύ ούτε γυρνάς να ειδείς πως έχω κατηντήσει,
για να σου πω τον πόνο μου, η φλόγα μου να σβήσει,
για να σου πω τον πόνο μου, η φλόγα μου να σβήσει.
Να σ’ απολαύσω δεν μπορώ, δεν ξεύρω τι να κάμω,
λυπήσου με, μικρούλα μου, μη θέλεις να πεθάνω,
λυπήσου με, μικρούλα μου, μη θέλεις να πεθάνω.
Άλλαξε πια τη γνώμη σου και τη σκληρή καρδιά σου
και άφησέ με να ριχτώ μέσα στην αγκαλιά σου
και άφησέ με να ριχτώ μέσα στην αγκαλιά σου.
