Στο νησάκι την είδα κάποια γλυκιά βραδιά
που το κύμα αργοφυλούσε την αμμουδιά
σαν νεράιδα λουσμένη στου φεγγαριού το φως
στο φιλί της ξεχνιόταν κάθε κρυφός καημός
Όπως μόν’ ένα βράδυ η μέθη τ’ ονείρου ζει
μόν’ εκείνη τη νύχτα ζήσαμ’ οι δυο μαζί
σαν νεράιδα εχάθη πάλι το πρωί
και θρηνώ στη ζωή
Μπέλλα, Μπέλλα, Μπέλλα Μαρί
η καρδιά μου πάντα σε λαχταρά
Μπέλλα, Μπέλλα, Μπέλλα Μαρί
να βρει χαρά
Έλα πάλι εσύ στο μικρό νησί
όπου μοναχός είμ’ ό φτωχός
αγάπη μ’ έλα χρυσή
Πού έφυγες πού πας
πια δε μ’ αγαπάς
έλα μια βραδιά σε καρτερώ
στην αμμουδιά
