Από την καλοσύνη του σ’ ετούτο τον πλανήτη
έχασε και τα πλούτη του, του πήραν και το σπίτι
και τώρα τον φωνάζουνε απόκληρο κι αλήτη.
Αυτός ο αλήτης, αυτός ο αλήτης
ήταν ο πλούσιος ιδιοκτήτης.
Μες στη βροχή, στην παγωνιά και μες στ’ αγιάζι,
μπροστά στο πλουσιόσπιτο, μπροστά στ’ αρχοντικό,
κάποιος αλήτης μέρα νύχτα αναστενάζει
το σπίτι που του πήρανε κοιτάζει με καημό.
Αυτός ο αλήτης, αυτός ο αλήτης
ήταν ο πλούσιος ιδιοκτήτης.
Όταν κανείς είναι καλός σ’ αυτή την πλάση
τον σπρώχνει πάντα τ’ άδικο μες στην καταστροφή,
να ο αλήτης που τα πάντα έχει χάσει
φτωχό τον καταντήσανε οι άνθρωποι οι κακοί.
Αυτός ο αλήτης, αυτός ο αλήτης
ήταν ο πλούσιος ιδιοκτήτης.
