Να ‘ρχεσαι χωρίς να μου το λες,
να γεμίζει αέρα το δωμάτιο,
να ‘ρχεσαι να ξέρω πως με θες και πως υπάρχω.
Να ‘ρχεσαι χωρίς να μου το λες,
να ‘ρχεσαι γιατί είσαι ο άνθρωπος μου,
Να ‘ρχεσαι τις νύχτες να με καις,
να ‘μαι δικός σου.
Να περνάς να βλέπεις ότι ζω,
να περνάς να διώχνεις την βροχή,
να περνάς να μου μπερδεύεις το μυαλό,
να μην ξέρω πως δεν είμαστε μαζί.
Να ‘ρχεσαι χωρίς να μου το λες,
να μην είσαι μόνο στα όνειρα μου.
Να ‘ρχεσαι να νιώθω πως με θες
κι είσαι δικιά μου
