Χθες με του Μαγιού τη χάρη σ’ αποθύμησα,
πήρα άστρο και φεγγάρι και ξεκίνησα.
Έψαξα, αλλά δε βρήκα πού ξημέρωσες.
Χθες με του Μαγιού τη γλύκα με μαχαίρωσες.
Να ’χα στο στήθος μου γυαλί
για να ’βλεπες, κυρά μου,
πώς ήταν και πώς έγινε
για σένα η καρδιά μου.
Βρήκα όμορφα κρινάκια για χατίρι σου
να τα βάλεις να μυρίζουν στο ποτήρι σου.
Μα τ’ ανθάκια τα καημένα δεν τα πότισες
κι αν εγώ πονώ για σένα, δε με ρώτησες.
Να ’χα στο στήθος μου γυαλί
για να ’βλεπες, κυρά μου,
πώς ήταν και πώς έγινε
για σένα η καρδιά μου.
