Και πάλι μόνος στο ίδιο σκηνικό,
με τις σκιές του χθες να τρέχουν στο μυαλό,
εγώ που έφυγα, εγώ να σου ζητώ
μια ευκαιρία να σε δω.
Να `χα τη δύναμη για πάντα να σε σβήσω
κι απ’ το μυαλό μου τις στιγμές να εξαφανίσω,
να `χα τη δύναμη στο τέλος να νικήσω
τον εαυτό μου και το άλλο το μισό μου.
Και πάλι μόνος χωρίς προορισμό
κορμί δεμένο στο δικό σου εγωισμό,
εγώ που νόμιζα αν φύγω θα σωθώ
πάλι το χθες να νοσταλγώ.
Να `χα τη δύναμη για πάντα να σε σβήσω
κι απ’ το μυαλό μου τις στιγμές να εξαφανίσω,
να `χα τη δύναμη στο τέλος να νικήσω
τον εαυτό μου και το άλλο το μισό μου.
