Ξινό κεφάλι και στυφό
όπου σταθώ σε βρίσκω
και ανεβαίνω στα βουνά
να μη σε συναντήσω.
Εκεί που μόνος περπατώ
ποτάμι συναντάω
στην άλλη όχθη απέναντι
στέκει ό,τι αναζητάω.
Παίρνω πέτρες ξεκινώ
γιοφύρι εγώ να στήσω
κι ήρθαν μαστόροι από μακριά
χωρίς να τους ζητήσω.
Του πρωτομάστορα αρνί
της γέφυρας κοκόρι
κι από τη φάβα την καλή
να τρώνε οι μαστόροι.
Τη θολωτή μου γέφυρα
μου τη ζηλεύαν όλοι
και μύθο, πλεκτάνη στήσανε
πως στα θεμέλια έχει κόρη.
Με κλείσανε στη φυλακή
ποιος δικαστής να νιώσει
πως Νάρκισσο θυσίασα
που ‘χει κοράκου γνώση.
Στο μύθο μου που τέλειωσε
το τέλος αρχή θα δώσει
όποιος ζητά θεμέλια
το Νάρκισσο ας σκοτώσει.
